Witamina C: nieznany sprzymierzeniec w rekonwalescencji dentystycznej

Witamina C: Matka Kolagenu?
Suplementacja witaminą C wydaje się nam  znana od lat. W końcu chyba dla każdego/ej z nas jest to pierwszy wybór w walce z jesiennym przeziębieniem. Warto zwrócić uwagę, że witamina C odgrywa szereg kluczowych funkcji w naszym organizmie. Jest niezbędna w procesie powstawania kolagenu, dzięki czemu może przyspieszać gojenie się ran. To właśnie włókna kolagenowe stanowią element tkanki łącznej występującej w kości szczękowej, dziąsłach i błonie śluzowej jamy ustnej. Obecne są również w samych zębach, przede wszystkim w częściach takich jak zębina
i cement.  
 
Co to oznacza dla pacjentów Gabinetu Dentista?
Suplementacja witaminą C może skutecznie sprawdzać się w rekonwalescencji dentystycznej. Ma to miejsce zwłaszcza po ekstrakcji (wyrwania) zęba, leczeniu kanałowym czy umieszczeniu implantu w kości.  Przyspieszenie gojenia się ran po zabiegach dentystycznych, np.  w protetyce,
może umożliwić szybsze przystąpienie do dalszych etapów, co skutkuje skróceniem czasu leczenia.

Jakie mamy na to dowody?
Prowadzenie gabinetu dentystycznego wymaga od nas, żeby przekazywane informacje były zgodne z aktualną wiedza medyczną.
Dlatego też Gabinet Dentista zestawił badania o wpływie Witaminy C na gojenie się ran wraz z wnioskami z meta analizy.
1)  Randomizowane badanie z podwójną ślepą próbą typu split- mouth przeprowadzone w Klinice Chirurgii Jamy Ustnej i Twarzowej na Wydziale Stomatologii Uniwersytetu Chulalongkorn (data publikacji: Marzec 2022)[1] wykazało, że doustna suplementacja witaminą C w dawce 600 mg/d
(200 mg trzy razy dziennie po posiłku) w przeciągu pierwszych siedmiu dni przyspieszała gojenie się ran po ekstrakcji zęba w wymiarze mezjalno-dystalnym oraz zmniejszała ból pooperacyjny. Przyspieszone gojenie się rany po ekstrakcji zęba może skrócić niezbędny czas rekonwalescencji
przed umieszczaniem implantu, co jest korzystne dla pacjenta.
2). Kolejne badanie, również z 2022 roku, które zostało opublikowane na łamach Journal of Dental Research and Practice[2] zostało oparte o metodologię potrójnej ślepej próby.  Obserwacji zostało poddanych 60 osób po chirurgii płatowej, cierpiących na uogólnione przewlekłe zapalenie przyzębia. Po operacji trzydziestoosobowa grupa testowa została poddana codziennej suplementacji witaminą C w dawce 1 gram, w kontrze do grupy kontrolnej o tej samej liczebności. Konkluzje są zbliżone do wcześniej wymienionej przez nas publikacji. W 7 dniu po zabiegu chirurgicznym  gojenie rany postępowało szybciej w grupie testowej w porównaniu do grupy kontrolnej.

Podsumowanie
Na zakończenie warto wspomnieć o wynikach metaanalizy badań o wykorzystaniu witaminy C w leczeniu tkanek [6]. Według jej autorów potrzebne są dowody o wyższej jakości, aby określić skuteczność suplementacji witaminą C w leczeniu różnych patologii. W skrócie, wiele publikacji nie uwzględniło poziomów witaminy C u uczestników badania przed jego rozpoczęciem.  Bez wątpienia w takiej sytuacji ciężko jest ocenić jaki wpływ może mieć suplementacja pozabiegowa u osób z właściwym stężeniem tej witaminy we krwi, a jaki u osób z jej niedoborem. Mimo wszystko wydaje nam się,
że witamina C jest istotnym elementem w trakcie rekonwalescencji stomatologicznej. Po pierwsze dawki zastosowane w dwóch przytoczonych badaniach nie przekroczyły bezpiecznej górnej granicy spożycia, a więc są nieszkodliwe[3][4][5]. A po drugie nie trudno zorientować się, że pęd
w jakim żyjemy i brak czasu na właściwą dietę może do niedoborów doprowadzić. 

Bibliografia:




[1] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8930268/

[2] https://www.iomcworld.org/articles/the-role-of-vitamin-c-in-wound-healing-in-periodontal-flap-surgery-in-patients-with-chronic-periodontitis-a-randomized-c.pdf

[3] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK278991/table/diet-treatment-obes.table17die/

[4] https://www.mayoclinic.org/healthy-lifestyle/nutrition-and-healthy-eating/expert-answers/vitamin-c/faq-20058030

[5] https://www.hsph.harvard.edu/nutritionsource/vitamin-c/


[6] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9405326/